Wyjątkowe shojo

 Hej!

Dzisiaj, czego na pewno, na sto procent się nie spodziewaliście, zrecenzuję dla was kolejne anime. Tak, wiem, kontent ostatnio mamy dosyć monotonny, ale z racji nauki zdalnej i ogółem całej pandemii, to i tak najlepszą i w sumie jedną z niewielu opcji do wyboru jeśli chodzi o spędzanie wolnego czasu jest tzw. Netflix & Chill. Chociaż ja z Netflixa korzystam rzadko, to czasami po coś tam sięgnę - ale nie o tym dzisiaj! Bo dziś, zabieram was do cudownego, i zdecydowanie jednego z moich ulubionych anime z gatunku, czyli "Horimiya".

Kyouko Hori to w miarę zwyczajna uczennica liceum - urocza, zadbana, mądra i pewna siebie. Cała klasa ją uwielbia, ogląda się też za nią wielu chłopaków. Izumi Miyamura to cichy, introwertyczny licealista, który z wyglądu może być przykładem typowego odizolowanego kujona (okulary, długie, niezadbane włosy, wiecznie pełny garnitur) - część jego klasy nawet nie wie, jak brzmi jego głos! Oboje mają swoje "mroczne" sekrety skrywane przed oczami innych ludzi. Hori to w rzeczywistości pani domu, która pod nieobecność wiecznie zapracowanych rodziców zajmuje się swoim młodszym bratem, Soutą i całą pracą przy zajmowaniu się jej przybytkiem. Pewnego dnia, zharowana nastolatka zapomina odebrać braciszka z przedszkola, i kiedy spanikowana już wybiega z domu, dostrzega jej zgubę prowadzoną za rękę przez wysokiego, oryginalnie wyglądającego nastolatka. Kiedy Kyouko dziękuje mu, a ten okazuje się znać jej imię, zaskoczona dowiaduje się, że ten cały w kolczykach i tatuażach chłopak to właśnie Miyamura!

Jak już możecie się domyślić, seria ta musi mieć w sobie coś niesamowicie fantastycznego, aby przyciągnąć mnie do gatunku, jakim jest romans, czy ogółem shojo. Jednak w tym przypadku zaczęłam na spokojnie, od dwóch tomów mangi po angielsku. I przepadłam. Zakochałam się w kresce - jest po prostu bajeczna! Prześliczna, zarówno w komiksie jak i w adaptacji. Dodatkowo, oglądając potem anime (które cały czas wychodzi!) ani razu mnie nie znużyło. Ciągle miałam ochotę oglądać więcej i więcej, a przyczynił się do tego w dużym stopniu sam Miyamura. Jest cudowny, miły, niewinny, tzw. cinnamon roll, i to najsłodszy jakiego poznaliście! Inni chłopcy też robią wrażenie - postacie poboczne w tej serii to kolejny z jej wielu atutów. Każda dostaje chwilę dla siebie i mniej lub więcej minut na swoje backstory i wytłumaczenie niektórych zachowań. Jak dla mnie, absolutny hit i zdecydowanie jedno z najlepszych anime tego roku.

"Jeszcze nieznany lecz pokażę wam, za jakiś czas..."

 Hej!

Dzisiaj zabieram was do zupełnie innego świata niż zazwyczaj, ponieważ ostatnio dosyć mocno wkręciłam się w sceniczne musicale. Jak wiecie, tą formę sztuki jako gatunek filmowy zawsze lubiłam, lecz w ostatnim czasie moją uwagę przykuły szczególnie te występy, które odgrywane są przez stałą obsadę na wielkiej, teatralnej scenie w towarzystwie orkiestry. Z omawiania sztuk planuję zrobić krótką serię, która pojawiać się będzie co jakiś czas, ponieważ od czasu do czasu właśnie oglądam jakąś sztukę.

Dzisiaj zapoznam was jednak z jednym z moich ulubionych (o ile nie ulubionym) musicali jakie kiedykolwiek obejrzałam, a mowa tutaj o fenomenalnym spektaklu zatytułowanym "Hamilton: The Musical". Za muzykę oraz całokształt projektu odpowiada Lin-Manuel Miranda, osobom bardziej zaznajomionym z muzyką teatralną nie muszę go przedstawiać. Poza faktem stania za całym musicalem, Lin-Manuel gra również główną rolę, czyli postać jednego z ojców-założyceli Stanów Zjednoczonych Ameryki, tytułowego Alexandra Hamiltona.

Sztuka jest oparta na biografii Hamiltona i opowiada historię całego jego życia - od przypłynięcia do Nowego Jorku w 1776r. aż do śmierci podczas pojedynku w roku 1804. Pierwszy akt rozpoczyna się poznaniem przez głównego bohatera antagonisty historii - późniejszego wiceprezydenta USA, Aarona Burra oraz jego późniejszych przyjaciół: Johna Laurensa, Herculesa Mulligana oraz Marie Joseph de La Fayette'a. Alexander dosyć jawnie wykazuje sprzeciw co do władzy króla Jerzego III oraz bycia pod jego panowaniem. Później otrzymujemy ciąg wydarzeń z wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych, gdzie poznajemy m. in. generała Jerzego Waszyngtona dowodzącego armią amerykańską. W tym czasie Hamilton bierze ślub z piękną Elizabeth Schuyler, która rodzi mu syna Philipa. 

Może nie powinnam zdradzać więcej szczegółów, co? Drugi akt jest o wiele bardziej skupiony na polityce ze względu na fakt, iż jest to moment kształtowania się państwa po uzyskaniu niepodległości. Sztuka trwa 2 godziny i 30 minut, z czego 142 minuty to muzyka. Tak, w całym musicalu jest jedynie 8 minut soundtracku. Jest to dla mnie niesamowicie szokujące - jakim cudem aktorzy są w stanie przez bite dwie godziny odgrywać swoje role, śpiewać i jeszcze wykonywać całą tą choreografię?! Sztuka robi piorunujące wrażenie, ilekroć tylko postanawiam ją obejrzeć. Świetnie dobrani aktorzy, cudowna ścieżka dźwiękowa (jak przystało na musical odgrywany na Broadway'u) oraz bezbłędna i do perfekcji opanowana choreografia. Wszystko jest na swoim miejscu, nie ma tam ani jednego niedociągnięcia.

Doceniamy starania - Anime Awards 2021 (2/2)

 Hej!

Dzisiaj, jak już wspominałam we wcześniejszym wpisie, zabieramy się ponownie za analizę gali Crunchyroll Anime Awards 2021. Tym razem zostawiamy za sobą zwycięzców, o których więcej poczytać możecie w poprzednim wpisie, i lecimy do nominowanych serii, którym w tym roku niezbyt się poszczęściło.

Zacznę od pierwszej, najbardziej szokującej dla mnie kategorii, jaką było "Best Couple". Zwycięzcą okazali się być Nasa i Tsukasa Yuzaki z anime "Tonikawa: Over The Moon For You", i szczerze, próbowałam zabrać się za oglądanie tego 'cuda'. Nie przebrnęłam - zirytowałam się już w pierwszych minutach i wyłączyłam odtwarzanie. Zupełnie nie rozumiem tej wygranej. Oczywiście nie mam na celu szkalować tutaj fanów i sędziów, którzy zadecydowali o wygranej, lecz moim zdaniem tutaj zwycięzcą powinni być Kaguya Shinomiya i Miyuki Shirogane, główni bohaterowie anime "Kaguya-sama! Love is War". Bardzo dobrze wykreowana miłość, nieszablonowa, świetnie poprowadzona.

Dalej mamy "Best VA Performance (JP)", w którym zatriumfował Yusuke Kobayashi w roli Natsukiego Subaru z anime "Re:Zero -Starting Life in Another World-". Pomijając moją niechęć do samej serii, przesłuchałam parę kwestii tego aktora i robotę wykonał niezłą, jednak wystarczy przyjrzeć się innym nominacjom w tej kategorii - zwłaszcza aktorowi Gojo Satoru z "Jujutsu Kaisen" (Yuichi Nakamura) oraz Kambe Daisuke z "The Millionare Detective: Balance: UNLIMITED" (Yusuke Onuki). Oboje z panów podczas wcielania się w swoje postacie świetnie sobie poradzili. Kambe zauroczył mnie już od pierwszego odcinka, zwłaszcza spokojny i głęboki głos pana Yusuke. A Gojo to po prostu Gojo - głos jest jedną z licznych jego zalet.

Już ostatnia kategoria, na jaką sobie dzisiaj ponarzekamy, to "Best Character Design", w której zwycięzcą okazał się być Mayuka Ito, designer postaci w anime "Toilet Bound Hanako-kun". Kto mnie zna, wie, że seria mnie nie powaliła - zarówno manga jak i adaptacja odrzuciły mnie po pierwszej części. Oczywiście nie zamierzam odbierać zachwalania triumfatora tylko przez moją osobistą opinię, ale mam w tej kwestii jednego faworyta, który jak dla mnie całkowicie zasługiwał na pierwsze miejsce. Mowa tutaj o serii "Great Pretender", której postacie wyszły z pod rąk Yoshiyuki Sadamoto i Hirotaki Katou. Świetnie wykreowane charaktery i ich niesamowicie dynamiczny rozwój, który możemy zaobserwować podczas całego trwania serii.